10 juni 2021
Ik leerde Van Iperen kennen via mijn schoonvader Hermen Molendijk. Zelf werkte ik bij een internationaal transportbedrijf in Barendrecht. In 1987 belde hij me en vroeg of ik ‘s avonds langs wilde komen. Hij zei niet waarvoor. Ik vroeg mijn vrouw Mirjan of zij iets wist, maar ze had geen idee. Nieuwsgierig ging ik naar hem toe.
Mijn schoonvader was in die tijd directeur bij Van Iperen en hij vroeg of ik ook bij het bedrijf wilde werken. Mijn bezoek werd een sollicitatie. Hij vertelde mij het een en ander over het bedrijf en de werkzaamheden. Een week later had ik een vervolggesprek bij Van Iperen met Piet Bakker, mijn schoonvader en de heer Van Dijk, destijds accountant van Van Iperen.
Ik besloot over te stappen. Toen ik bij van Iperen kwam werken, had ik na verloop van tijd een gevoel van ‘wat kom ik hier doen?’ Mijn leidinggevende Jan Bijl zat de hele dag aan te telefoon. Ik kon bijna niets vragen want dan had hij alweer het volgende telefoontje. Ik bleef allerlei hand- en spandiensten voor hem doen in de meststoffen en voor mijn schoonvader die de handel deed van de gewasbeschermingsmiddelen. Na een half jaar had ik het niet zo naar mijn zin en dat zag Jan. Hij vroeg me daarom een voorraadsysteem op te zetten. Dat was er niet, dus als je wat verkocht moest je eerst gaan kijken of het er wel stond. Dat was een mooie klus. Je leerde de verschillende producten kennen, de namen van leveranciers, de klanten en het logistieke proces en alles wat ermee samenhangt. Ik heb het jaren gedaan en er veel van geleerd. Toen Piet Bakker de automatisering binnen ons bedrijf verder perfectioneerde, moest ik ermee stoppen. Omdat ik bij een internationaal transportbedrijf had gewerkt, ging ik ook aan de slag met het internationale transport omdat wij veel meststoffen in het buitenland kochten en deels verkochten. Ik deed de planning van het tanktransport dat vanaf begin negentiger jaren sterk groeide. Ook daar kwam de automatisering wat me veel werk uit handen nam. Uiteindelijk nam de Planning de taken over. Ik kreeg vervolgens de kans me verder te ontwikkelen in de in- en verkoop van meststoffen en consumptiegranen. Uiteindelijk groeide ik door naar commercieel directeur en dat ben ik nog steeds.
In 2008 kwam mijn schoonzoon Wouter van Vliet kennismaken met mijn vrouw en mij. Natuurlijk hadden we het al snel over werk en Van Iperen. Wouter kwam in een soort sollicitatiegesprek terecht. Hij werkte op de markt. Ik zei tegen hem: “Dat blijf je toch niet je hele leven doen? Als je een echte baan wilt, kom je bij Van Iperen werken.” Wouter besloot inderdaad bij ons te komen werken. En hij trouwde later met onze dochter. Misschien dat hij ooit een soortgelijk gesprek voert met zijn schoonzoon. Wie weet komt hij dan ook Van Iperen werken.
Peter Kalkman
