28 mei 2021
Toen (1998)
In 1995 had ik een bijbaantje bij fruittelers Adrie en Theo den Boer toen mijn oudste broer belde. Hij werkte bij Van Iperen en vroeg of ik de volgende dag kon komen helpen. Er zou een container met mangaansulfaat komen die met de hand gelost moest worden. Het was op dat moment rustig in de boomgaard, dus ik dacht: “Waarom niet?” Ook Adrie en Theo spoorden mij aan het te doen. “Ga nou maar, je weet nooit waar het op uitdraait”, zeiden ze. Waar het begon als vakantiewerk kwam ik later in dienst als terreinmedewerker. Ik deed alle voorkomende werkzaamheden op het terrein en ging één dag in de week naar school voor de opleiding transport en logistiek. De organisatie was toen veel kleiner met ongeveer 45 medewerkers. In het seizoen en tijdens de graanoogst waren het soms lange werkdagen en bij drukte was het flink aanpoten met elkaar. Ondanks dat kijk ik ook terug op een mooie tijd waarin we naast het harde werken ook veel lol hadden en regelmatig rottigheid uithaalden bij elkaar. Ook de regels waren niet zo scherp als vandaag de dag. “Als 16 jarige reed ik met tankwagens over het terrein, vulden we rustig de vloeibare meststoffen af in een korte broek en handschoenen gebruikten we maar zelden. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.”
Nu
In de loop der jaren heb ik verschillende functies gehad. Inmiddels ben ik sinds 2010 hoofd VMK en facilitaire zaken. Omdat Van Iperen voortdurend groeide, was er ook steeds meer behoefte aan opslagfaciliteiten en kantoorruimte waardoor het werk op facilitair gebied steeds meer toenam. En er kwam steeds meer wet- en regelgeving op ons af waar we aan moesten voldoen. Ik volgde daarom diverse opleidingen in de afgelopen jaren. Met zoveel vestigingen is geen dag hetzelfde. Sinds het begin vind ik de sfeer bij Van Iperen gemoedelijk. Er is tijd voor een geintje als het kan, maar daarnaast is het ook aanpoten als het druk is. Het kan weleens hectisch zijn bijvoorbeeld tijdens de start van het seizoen of de graanperiode, maar met elkaar klaren we de klus. Gaat niet staat niet in ons woordenboek. Linksom of rechtsom; we doen het gewoon. We denken in het belang van de klant én de organisatie. Dat vind ik het mooie aan Van Iperen.”