In zowel appel- als perenteelt zijn we al jaren bekend met wantsenschade die vooral tijdens het dunnen wordt gesignaleerd. Deze schade, afkomstig van de groene appelwants, kunnen we over het algemeen voorkomen door een bespuitingen rondom de bloei uit te voeren.
De laatste jaren, maar zeker het afgelopen jaar, komen er echter ook steeds meer meldingen van schade die door een andere wants dan de groene appelwants wordt veroorzaakt. Het schadebeeld wijkt af van de schade die de groene appelwants veroorzaakt. In de praktijk zien we vaak slechts enkele prikken per vrucht die diepe putten achterlaten en zorgen voor misvormde vruchten. Dit jaar is er bovengemiddeld veel aantasting gevonden in zowel appel- als perenpercelen.
Op de vraag welke wantsen nu de oorzaak zijn van dit schadebeeld worden veel verschillende antwoorden gegeven: Boswants, stinkwants, schildwants en veldwants zijn zomaar wat voorbeelden die we voorbij horen komen. Maar is het nu bekend welke specifieke soort wants deze schade veroorzaakt? En wat is de leefwijze van deze wants? Valt hij te bestrijden of is er niets tegen te doen?
Om u wat meer duidelijkheid te geven gaan we in dit artikel wat dieper in op de materie.
Misvormde vruchten, diepe putten als gevolg van steken en zuigen. Hierbij enkele afbeeldingen van schade in peer en appel.
In de boomgaard komen verschillende soorten wantsen voor. Het is niet uitzonderlijk de groene stinkwants en de grauwe veldwants op een mooie dag tegen te komen in de boom. Volgens onderzoek van PC Fruit zijn dit voor zover bekend niet de wantsen die schade geven. Hiervoor verantwoordelijk is de zogenoemde boswants, ook bekend als roodpootschildwants. Deze soort, wetenschappelijke naam Pentatoma rufipes, heeft een stekend en zuigend monddeel waarmee hij de schade aan de vruchten veroorzaakt. Dit gebeurt vooral vroeg in het seizoen, wanneer de vruchten nog klein zijn.
De roodpootschildwants overwintert als nimfe en wordt vanaf juni als volwassen dier (12 tot 15 mm) gevonden. De meeste roodpootschildwantsen worden waargenomen van juni tot oktober. Deze wants leeft niet alleen op fruitbomen, maar zit ook graag op loofbomen als berk, eik en els. Dit insect komt in heel Nederland en België veelvuldig voor in tuinen, parken en boomgaarden.
Onderzoek naar de verschillende stadia heeft uitgewezen dat vanaf half september vooral de vroege nimfe-stadia voorkomen. Dit is de meest kwetsbare vorm van de roodpootschildwants. Uit diverse proeven die de afgelopen jaren zijn uitgevoerd is gebleken dat bestrijding het beste plaats kan vinden rond de bloei of na de oogst, dus vanaf half september tot half oktober. De kans op een succesvolle bestrijding is dan het grootst. Een voordeel van na-oogstbestrijding is dat er minder negatief effect is op nuttigen, deze zijn dan al grotendeels verdwenen. Bestrijding kan worden uitgevoerd met Calypso, dit middel heeft een bewezen werking op de roodpootschildwants.
Andere manieren van bestrijden zijn momenteel nog in onderzoek. Zo wordt geprobeerd door middel van innetten van percelen de levenscyclus van deze wants te doorbreken om zo vermeerdering in het perceel te stoppen.
De bruin gemarmerde stinkwants (Halyomorpha halys) zorgt op dit moment in Zuid-Europese landen al voor veel schade aan het fruit. Dit insect is intussen ook al in België en Nederland gesignaleerd, tot op heden echter nog niet in boomgaarden. De verwachting is wel dat ook deze wantsensoort in de komende jaren een opmars maakt. In Zuid-Europa wordt ervaring opgedaan met diverse bestrijdingsmogelijkheden. Zo wordt er gekeken naar het uitzetten van nuttige insecten, het innetten van percelen en worden bestrijdingsmiddelen ingezet om deze stinkwants te bestrijden.
De bruin gemarmerde stinkwants lijkt het meest op de grauwe veldwants, het verschil is echter dat de laatste een stekel tussen de poten heeft.
Mocht u een wants tegenkomen en uzelf afvragen welke wants dit is, neem gerust contact op met onze adviseurs. Zij helpen u graag verder!
Bronnen: pcfruit.be / waarneming.nl
