Dit jaar staat bij ons in het thema van de fruitteelt van de toekomst. Nuttige insecten zullen hier een grote rol in spelen, daarom zullen we de komende periode verschillende nuttigen behandelen. We keer behandelen we de groene gaasvlieg.
Latijnse naam: Chrysopa carnea
Groene gaasvlieg als nuttig insect
De groene gaasvlieg (Chrysopa carnea) is binnen Nederland de meest voorkomende variant van de gaasvliegen. De larven zijn voornamelijk ’s nachts actief en zoeken overdag een schuilplaats op in het gewas. Ze eten nagenoeg alles. Denk hierbij aan diverse soorten bladluizen en aan larven van de perenbladvlo. Met hun kenmerkende grote, vooruitstekende kaken zuigen ze hun prooi uit. Ook de goed ontwikkelde poten zijn typisch voor de groene gaasvlieg. Ongeveer 75% van wat een gaasvlieg in zijn hele leven eet, wordt in het laatste larvenstadium gegeten. De larven van de groene gaasvlieg dragen op deze manier bij aan de beheersing van perenbladvlo en van bladluis in zowel appel als peer. De volwassen gaasvlieg leeft voornamelijk van stuifmeel, nectar en honingdauw. Aanwezigheid van bloemstroken in het perceel zorgt er voor dat de volwassen gaasvliegen gemakkelijker voedsel kunnen vinden en helpt hierdoor bij het behoud van de populatie.
Levenswijze
De groene gaasvlieg geeft doorgaans 2 tot 3 generaties per jaar. De periode van ontwikkeling van ei tot volwassen insect is vrij sterk afhankelijk van de temperatuur en varieert van 25 tot 69 dagen. Ze overwinteren als adult. Onder invloed van de oplopende temperatuur in het voorjaar wordt de diapauze opgeheven. Kenmerkend voor de groene gaasvlieg is dat ze eieren op steeltjes afzetten.
Kennis & Nieuws
Het KNMI voorspelt voor begin deze week veel zon (straling) bij middagtemperaturen van 21 tot 26 °C op woensdag. De nachttemperaturen lopen op van 7 tot 13° C. Vanaf vrijdag neemt de kans op regen toe en daarna volgt wisselvallig weer.
Slabbekoorn heeft ervoor gekozen om ziekten en plagen op twee van zijn tien hectare duurzaam te bestrijden. Daarbij maakt hij gebruik van natuurlijke vijanden. Die aanpak is in de Nederlandse fruitteelt nog geen gemeengoed. Zijn experiment is een interessant voorbeeld voor collega-telers die willen verduurzamen maar twijfelen over de risico’s. “Het is een leerproces,” zegt Slabbekoorn nuchter, “het verandert de manier waarop je naar je boomgaard kijkt.”
